هیأت را می‌توان دو گونه تعریف کرد:

تعریف هیأت‌ها به گونه‌ای که هستند و تعریف آنها به گونه‌ای که باید باشند. ما جمع بین این دو تعریف را آورده‏ایم. البته این تعریف مقداری طولانی است. هیأت یعنی تجمعی از مؤمنان که برای تعظیم شعایر الهی و احیای امر اهل‌بیت‏(ع)، ـ نام و یاد و سیره و روش اهل‌بیت‌ ـ در جامعه و تعلیم و تربیت دینی و اخلاقی خود، به برگزاری متناوب جلسات مذهبى، شامل قرائت قرآن، سخنرانی دینی و ذکر توسّل اهل‌بیت عصمت و طهارت با محوریت عزاداری امام حسین(ع) اقدام می‏کنند. در تعریفی که ما از هیأت ارائه می‏دهیم چند مورد را خارج می‏کنیم: اگر هیأتى، قرائت قرآن نداشت، این هیأت، هیأت کاملی نیست. وقتی هیأت هست، ذکر هست، چرا ذکر قرآن نباشد؟! اگر جلسه‌ی تجویدی باشد و تفسیری هم بگویند، این هم هیأت نیست؛ این جلسه یک کار تخصصی است و با برخورد کردن با قرآن به عنوان ذکر، تفاوت دارد. .تجمّع، یعنی این افرادی که دور هم جمع شده‏اند؛ اینها تصادفاً به هم نپیوسته‏اند، بلکه دارای تشکّل‌اند. اینها با گروهی که به نماز جمعه یا جماعت می‏روند، متفاوت‌اند. اگر شما مراسم برگزار کردید و گروهی آمدند و رفتند، به این هیأت نمی‏گویند. به مراسم عاشورا و محرم نیز هیأت نمی‏گوییم؛ این مراسمی است که در سال، یک بار برگزار شده و دیگر ادامه ندارد؛ بنابراین باید جلسات متناوب باشد و تناوب از نظر ما، حداقل ماهیانه و حداکثر هفتگی است. چرا هیأت را با محوریّت بصیرت دینی یا قرآن یا سایر ائمّه نمی‏دانیم و فقط به امام حسین‏(ع) توجّه کرده‏ایم؟ اینها همه قابل بحث است. در این زمینه، بزرگان ما حرف‏های زیادی دارند که باید لحاظ شود. عدم توجّه به این نکات، در دراز مدت، هیأت را دچار انحراف خواهد کرد. در این زمینه دقیق‌ترین سخنان و مفاهیم را در سخنان حضرت امام(ره) مشاهده می‏کنید. این‏که ما می‏خواهیم هیأت را این گونه تعریف کنیم، برای اثبات یک ادّعاست و آن ادّعا این است که بهترین شیوه برای تربیت نسل انقلاب و جامع‌ترین روش برای تربیت در وجوه مختلف، هیأت‏های مذهبی هستند و هیچ روشی برای تعلیم و تربیت دینى، بهتر و کارآمدتر از هیئآت مذهبی نیست. کارهای دیگر هم وجود دارد، مثل: تئاتر، فیلم و... اینها را می‏توان با هم مقایسه کرد، ولی در حرکت‏های فرهنگى، هیئآت مذهبی مهم‌ترین نقش را دارند. چون می‏ببینیم با هیأت، کسی مخالفت نمی‏کند، پس شاید حس کنیم چیز علمی نیست. من در این میان، نظر شخصی خودم را ابراز می‏کنم و این که از مقوله‌ی هیأت دفاع می‏کنم، به عنوان جامع‏ترین و بهترین روش آن را می‏دانم و معتقدم در بُعد تربیتى، همه وجوه انسان را پرورش می‏دهد. اگر هیأت‌دار به این مسأله معتقد نباشد، یا شرکت‌کنندگان دائمی و برگزار کنندگان هیأت، به آن معتقد نباشند، از این سرمایه استفاده نخواهند کرد و به هیأت لطمه می‏زنند